پل ارتباطی ایرانیان

مهاجر

با سلام خدمت دوستان من ایشالا یک ماه دیگه باید برم کانادا جدیدا تنگی نفس وسردرد میگیریم دکتر رفتم میگن به خاطر مهاجرت میخواستم ببینم کسی شرایطی مشابه من داشته؟ ااگه میشه من رو راهنمایی کنه ممنون

سلام دوستان کسی درمورد کاشت ناخن اطلاع داره کاشت اونجا به چه صورت واین که کاشت بهتر کار میشه یا مانیکور ‌لاک ژل ممنون میشیم اگه کسی اطلاعاتی داره راهنمایی کنه

سلام دوستان ببخشید کسی می دونه گواهی اصالت کواهی نامه چقد اعتبار داره بخوایم از ایران ببریم برا گرفتن گواهی نامه اونجا

سلام خدمت دوستان ببخشید کسی می دونه بهترین و راحت ترین مشاغلی که بعداز گرفتن پی ار به اقامت دایم میرسه چی هست

تصمیم دارم توی این تاپیک، از تجربه خودم در رزومه‌نویسی برای پیدا کردن کار در کانادا بگم. من قبل از نوشتن رزومه، یک تعداد رزومه بررسی کردم و بخشی از این اطلاعات رو به دست آوردم و بخشی هم در طول فرآیند ارسال رزومه و مصاحبه متوجه شدم. اول از همه بگم که برخلاف ایران، توی کانادا برای رزومه نیازی به عکس نیست و داشتن عکس در رزومه حتی نکته منفی به حساب میاد. البته مگر شغل شما مدل یا بازیگری باشه. البته توی کشورهای دیگه مثل آلمان و سوئد، وجود عکس توی رزومه لازمه. اطلاعات شخصی که لازمه در رزومه حتما بنویسید؛ نام و نام خانوادگی و اطلاعات تماس(شماره تماس و ایمیل) با شماست. وضعیت تاهل، سن، جنسیت، ملیت و سایر اطلاعات خصوصی لزومی نداره توی رزومه نوشته بشه. ایمیلی که استفاده میکنید باید به نام خودتون باشه و از اسم مستعار یا عجیب و غریب استفاده نکنید. رزومه شما باید حداکثر در یک دقیقه قابل خواندن باشد، پس مختصر و مفید بنویسید و از بیان جزئیات خودداری کنید. رزومه یک الی دو صفحه‌ای مناسب است و بهتره کلمات مهم رو بُلد کنید. برای هر فرصت شغلی یک رزومه جداگانه بنویسید و توی رزومه به مهارتهایی که آگهی‌دهنده براش اهمیت داشته بپردازید. دستاوردهای خودتان را در هر شغلی که داشتید، به صورت عدد بیان کنید. مثلا میزان فروش را چقدر تغییر دادید یا مدیر چند نفر بودید؟ جملات رزومه رو به صورت سوم شخص بنویسید و از نظر گرامری بررسی کنید مشکلی نداشته باشه. با جملات کوتاه و شفاف در مورد شرکت‌هایی که با آنها همکاری داشتید و وظایف خودتون توضیح بدید. بخش تحصیلات و مدارک را کامل و دقیق بنویسید. سابقه کارهای بدون حقوق یا داوطلبانه را بنویسید به ویژه اگر با موقعیت شغلی مدنظرتان مرتبطه. حتی اگر از شما خواسته نشده، بهتره همراه با رزومه، یک کاور لتر (cover letter) هم قرار بدید. نمونه‌کار اگر دارید توی لینکدین یا وبسایت شخصی‌تون منتشر کنید و لینک آن را در رزومه قرار بدید. ممکنه استخدام‌کننده اکانتهای شما رو در شبکه‌های اجتماعی مشاهده کند، پس اگر دوست ندارید در نگاه اول کارفرما با موردی روبرو شود، آن را در شبکه‌های اجتماعی منتشر نکنید. خیلی از شرکتها، بررسی ابتداییِ همه‌ی رزومه‌ها رو به عهده ابزارهای دیجیتال می‌گذارند. در این حالت معمولا این ابزارها به کلمات کلیدی که در آگهی استخدام وجود دارد، حساس هستند. پس از این کلمات کلیدی در رزومه خودتون استفاده کنید. بهتره از یک فرم اجرایی متعارف استفاده کنید یعنی ابتدا مشخصات خود را بنویسید. سپس تحصیلات، بعد از آن تجربه‌های شغلی و دستاوردها و نمونه‌کارهای خود را قرار بدهید و در آخر به سراغ مهارتهایی که دارید برید. یعنی: name and contact information Education Work History Skills خوب هست بعد از نوشتن رزومه، از افراد فعال در حوزه شغلی خودتان بخواهید آن را مطالعه کنند و در صورت نیاز مشکلات آن را اصلاح کنید.

بیمه توی کانادا هم مثل خیلی از کشورهای دیگه، یه نیاز لازمه و حتی برای دریافت بعضی خدمات الزامی میشه. اول از همه بگم که احتمالا شنیدید که بیمه درمانی توی کانادا رایگانه. در این مورد باید بگم، رایگان هست اما نه برای همه، بلکه فقط برای افرادی که اقامت دائم کانادا رو دارند. بد نیست بدونید سیستم درمانی کانادا خیلی قوی و خوبه و تمام هزینه‌های درمان به جز بعضی خدمات دندانپزشکی و زیبایی (در این مورد خیلی مطمئن نیستم) رو پوشش میده. دولت هزینه بیمه درمان رو از مالیاتی که میگیره تامین می‌کنه. حالا زمانی که ما وارد کانادا میشیم، بهتره برای گرفتن بیمه مسافرتی یا درمانی یا انواع بیمه موردنیاز، اقدام کنیم. به خصوص بیمه درمانی، چون یه مراجعه ساده به بیمارستان چند هزار دلار خرج خواهد داشت. بیمه مسافرتی ممکنه برای یک ماه حدود 150 تا 200 دلار هزینه داشته باشه و از شرکتهای بیمه، کارگزاری‌های بیمه هم به صورت اینترنتی و هم غیر اینترنتی قابل خرید هست. اگر با ویزای دانشجویی به کانادا میایید، دانشگاه از زمان شروع تحصیل تا پایان تحصیل شما رو بیمه می‌کنه و دیگه لازم نیست بیمه تهیه کنید.اما مثلا اگر یک ماه قبل از شروع تحصیل به کانادا میایید، بهتره یه بیمه یک ماهه بگیرید. بیمه خودرو شرایط متفاوتی در هر استان داره، ولی اغلب برای گرفتن گواهینامه (هر نوع) اجباریه و باید خودروی شما بیمه بدنه و شخص ثالث داشته باشه. زمان گرفتن گواهی اصالت گواهینامه ایران، میتونید سابقه بیمه خودرو هم بگیرید و شنیدم اگر سابقه بدی نداشته باشید درصدی در بیمه خودرو تخفیف داده میشه. در کانادا انواع مختلف بیمه وجود داره: بیمه عمر، بیمه درمانی، بیمه خودرو، بیمه خانه، بیمه بیکاری، بیمه از کار افتادگی، دانشجویی و بازنشستگی. بیمه خانه و بیمه عمر در هر شرکت بیمه شرایط و هزینه متفاوتی داره و بهتره قبل از خرید چند مورد رو بررسی کنید. در مورد بیمه درمانی باید بگم، این نوع بیمه هزینه‌ی مواردی که سیستم درمانی کانادا برای شهروندان کانادا پوشش نمیده، رو پرداخت می‌کنه. سعی کردم تا جایی که اطلاع دارم توضیح بدم. اگر سوال یا نکته‌ای دارید حتما بنویسید.

در این تجربه می‌خوام آنچه که در مورد بیمه برای افراد با ویزای ویزیتوری می‌دونم و تجربه کردم رو بگم. وقتی که با ویزای ویزیتوری گرفتید، آفیسر فرودگاه اغلب مواقع به وضعیت بیمه داشتن یا نداشتن شما کاری نداره. و شما در تهیه بیمه اختیار دارید. اما پیشنهاد من و خیلی‌های دیگه تهیه بیمه هست. فرقی نداره که چند ماه می‌خواهید به عنوان توریست توی کانادا باشید یا تصمیم دارید برای ورک پرمیت اقدام کنید و ساکن کانادا بشید. در هر صورت داشتن بیمه کمک‌کننده هست. اگر بیمه نداشته باشید و مشکلی براتون پیش بیاد هزینه‌های درمان خیلی سنگینه و در واقع به دلیل جلوگیری از این هزینه زیاد هست، که خرید بیمه ارزش داره. برای خرید بیمه، هم قبل از پرواز می‌تونید از ایران تهیه کنید و هم بعد از ورود به کانادا از شرکتهای بیمه تهیه کنید. پیشنهاد میکنم از کانادا بیمه تهیه کنید. چرا؟ چون اگر مشکلی پیش بیاد و بیمه شما ایرانی باشه، شما باید هزینه‌های درمانی رو به دلار پرداخت کنید و مدارک و فاکتورها رو بعد آمدن به ایران، به بیمه نشان بدید تا بعد از تایید مبلغ مطابق با قیمت ارز دولتی براتون واریز بشه. ولی اگر از کانادا بیمه تهیه کنید، شما پولی به بیمارستان نمیدید و خود بیمارستان از بیمه پول رو میگیرند. در این صورت هم دردسر گرفتن پول رو ندارید و هم وارد بازی تفاوت قیمت ارز دولتی و ارز آزاد نشدید. قیمت و شرایط بیمه وابسته به شرکتها و شهر محل اقامت شما متفاوته ولی به عنوان مثال شرکت بیمه tugo که یکی از معتبرترین شرکتها هست، برای 50 روز بیمه کامل افراد زیر 60 سال، حدود 230 دلار کانادا، و برای افراد بالای 60 سال 500 دلار کانادا دریافت می‌کنه. توی بیمه کامل، حتی برای کنسل شدن پرواز هم خسارت پرداخت میشه. سعی کردم کامل و دقیق اطلاعاتم رو به اشتراک بذارم اما اگر نکته یا تجربه‌ای دارید و من جا گذاشتم و نگفتم، حتما در پاسخ بنویسید که به دوستان مهاجر و مسافر کمکی شده باشه.

طبق تجربه‌ای که داشتم، آوردن بعضی از وسایل و مواد غذایی ارزش داره که میخوام توی اینجا با شما به اشتراک بذارم. شاید اینکه چی بیاریم سوال شما هم باشه. اول از همه در مورد دمای هوای فصل‌های مختلف(به خصوص فصلی که وارد کشور جدید می‌شید) تحقیق کنید که بدونید چه لباسی حتما برای روزهای اول لازمه. مثلا کانادا (تورنتو) که من اومدم خب هنوز سرما شروع نشده بود و لباسهای گرمی که از ایران آورده بودم تا دو ماه خوب بودند و بعد از اون مجبور شدم لباس و کفش زمستونی بخرم. لباسهای گرم ایران، فقط برای پاییز کانادا خوبه. لباس زیر تا میتونید بیارید من به اندازه مصرف بیشتر از یکسالم آوردم، چون اینجا لباس زیر واقعا گرونه. خوراکی زیاد لازم نیست بیارید، من به اصرار خانواده خوراکی نسبتا زیاد آوردم و واقعا به نظرم ارزش آوردن نداشت و بهتر بود وسایل دیگه می‌آوردم. از مواد خوراکی زعفران، سبزی خشک و گل محمدی خشک که آورده بودم به کارم اومد. من زعفران چند بسته آوردم که اگر یه وقت پولی نداشتم، بتونم بفروشم و مشکلم حل بشه. یکی از چیزهایی که خوبه بیارید قاشق و چنگال و این جور وسایل آشپزخونه هست. اینجا کیفیت جنس اگر خوب باشه خیلی گرونه. و من خوشحالم اینجور چیزا رو آوردم و لازم نشد بخرم. من دانشجویی اومدم و یکسری وسایل ساده برای آشپزی آوردم مثل یه قابلمه، ماهیتابه، یه مقدار ظرف غذاخوردن و تمام. و همین مقدار برام کافی بوده چون شاید هفته ای یکی دوبار لازم بشه غذای ساده بپزم. ملافه و روبالشی بیارید بهتره. اینجا هست و خیلی هم گرون نیست 4-5 دلار. اما من آوردم چون وزنی نداشت و جنس خوب هم نمیدونستم پیدا میشه یا نه. پتو هم یکی از این گلبافتهای سبک خیلی گرم آوردم. که تا الان کافی بوده. این جور وسایل رو من تو کیسه وکیوم گذاشتم و جای زیادی نگرفت. شامپو و وسایل بهداشتی رو به اندازه معمولی آوردم و تا چند ماه داشتم. اینجا مارکها و قیمتهای مختلف و ارزونی توی فروشگاهها هست و اگر نیوردید هم مشکلی پیش نمیاد. یکسری از کتابهای تخصصی خودم رو آوردم و واقعا راضی هستم چون یه مقدار کتابها گرون هستند. مورد آخری که به ذهنم میاد و خودم هم تا وقتی نیومده بودم نمیدونستم این هست که اینجا سیگار گرونه و انگار خیلیها برای تامین هزینه‌ها با خودشون سیگار میارن و اینجا میفروشند. البته ورود سیگار محدودیت داره و گویا هر فرد یک باکس هست.

سلام، من میخوام با خودم یه سه تار و یه تنبک به کانادا بیارم. آیا محدودیتی توی آوردن این وسایل هست. باید توی بار بذارم یا میتونم به صورت کری آن بیارم؟ ممنون میشم اگر اطلاعات دارید جواب بدید.

گواهینامه در استان انتاریو به سه دسته تقسیم میشه: ۱- آیین نامه (G1) یا knowledge test برای این آزمون فقط کافیه پاسپورت داشته باشید. بعد از ۸ الی ۱۲ ماه میتونید برای نوع دوم گواهینامه (G2)که همون امتحان شهری هست اقدام کنید. با این گواهینامه به تنهایی نمیتونید رانندگی کنید و حتما باید کنار کسی که گواهینامه‌ی فول جی داره بشینید. یکی از مزایای گرفتن این گواهینامه این هست که میشه ازش به عنوان کارت شناسایی همیشه ازش استفاده کنید. ۲- نوع دوم گواهینامه G2 هست که امتحان شهری هست و در صورت قبولی میتونید به تنهایی رانندگی کنید منتهی با چند تا محدودیت در مقایسه با نوع سوم گواهینامه، از جمله اینکه هیچ میزان الکلی نباید در بدنتون باشید، همچنین در بعضی از اتوبان ها امکان رانندگی ندارید. بعد از ۸ الی ۱۲ ماه امکان ثبت نام برای نوع سوم وجود داره. ۳- نوع سوم که مجددا امتحان شهری میدهید ولی اینبار آزمون رانندگی در اتوبان خواهید داشت. مزایای این نوع گواهینامه این هست که بعضی از بیمه ها تخفیف بهتری به شما میدهند، تا ۵٪ مجاز به مصرف الکل هستید، همچنین امکان رانندگی در همه‌ی اتوبان‌ها وجود دارد. در نتیجه پروسه‌ی گرفتن گواهینامه بدون سابقه‌ی رانندگی در کانادا تقریبا ۲ سال زمان میبرد و حتما باید به ترتیب ذکر شده پیش برود. ولی با توجه به نکاتی که گفته شد؛ شما اگر در ایران گواهینامه داشتید و سابقه‌ی رانندگی دارید، نیازی نیست بعد از هر کدام از آزمونها زمان مورد نیاز رو سپری کنید. فقط کافیه وقتی برای امتحان آیین‌نامه به مرکز رانندگی میروید، مدارک زیر رو به همراه داشته باشید تا بلافاصله بعد از امتحان آیین‌نامه امکان ثبت‌نام برای نوع دوم و حتی نوع سوم گواهینامه رو داشته باشید. ۱- اصل گواهینامه معتبر ایران ۲- برگه اصالت گواهینامه (در تهران از شهرک آزمایش و در شهرستان ها از مراکز فرماندهی راهنمایی و رانندگی می گیرید.) این دو مدرک را همراه با ترجمه‌ی این مدارک که در انتاریو و توسط مترجمان رسمی تایید شده باشد. (ترجمه‌ی ایران به هیچ عنوان معتبر نیست‌‌) با ارائه‌ی این دو مدرک بعد از امتحان گواهینامه بلافاصله میتونید به انتخاب خودتون برای جی۲ یا فول جی اقدام کنید. (به نظر من اگر هنوز به رانندگی اینجا اعتماد به نفس لازم رو ندارین از همون روال پیش برین ‌و یک سال با جی ۲ رانندگی کنید) پس شما اگر سابقه ی رانندگی ارائه ندید هم می تونید امتحان بدید اما سابقه ی رانندگی باعث می شه بتونید هر سه تا امتحان جی ۱، جی ۲ و فول جی رو بدون فاصله وقت بگیرید و بدید یا حتی بعد از جی ۱ به انتخاب خودتون مستقیم فول جی بدید.

تصمیم دارم اینجا در مورد ارسال مواد غذایی از ایران به خارج کشور بنویسم. البته بگم این تجربه و اطلاعاتی هست که من دارم و اگر شما اطلاعات بیشتری دارید حتما بهم بگید. در کل برای ارسال مواد غذایی از ایران سه راه وجود داره: پست، فریت بار یا ارسال بار با مسافر. پست خوب و مطمئن هست به خصوص اینکه درب منزل میاره تحویل میده. اما برای بارهای زیر 6 کیلو قیمتش بد نیست اما برای بارهای سنگینتر واقعا گرون در میاد. قیمت ارسال پستی توی خود سایت پست ایران وجود داره. میتونید وزن و مشخصات رو بزنید و تخمین قیمت رو ببینید. البته یادتون نره با پست مدت بیشتری بار توی راهه و همینطور بعضی از خوراکیها ورودشون به بعضی از کشورها ممنوعه. فریت بار هم خوبه اما برای وسایل با وزنهای پایین مثل 6-7 کیلو قیمتش بالا هست و نمی ارزه. برای این کار باید برید فرودگاه بار رو تحویل بدید و توی فرودگاه مقصد تحویل بگیرید. روشی که واقعا به صرفه هست ارسال با مسافر هست. فقط باید فرد مسافر و مورداعتماد پیدا کنید و در مورد مبلغ پرداختی هم توافق کنید. این روش برای وسایل جزئی مثل مدرک واقعا خوبه. محل تحویل هم توافقی انتخاب می‌کنید. قبل از انتخاب این روش بررسی کنید ورود چه خوراکیهایی با چه شرایطی مجازه.

چیزی که راجع بیمه خودرو در همه بیمه گذارها وجود داره اینه که اگر در کنار بیمه ماشین، محل زندگی خود را هم بیمه کنید بیمه خودروی شما شامل تخفیف چند درصدی میشه که بسته به نوع شرکت بیمه متفاوت هست. ضمنا برای انتاریو، اگر شما تازه وارد هستید و بصورت مستقیم گواهینامه G بگیرید هم ی تخفیف اضافه به بیمه تون میخوره.

سلام. من یک بیماری دارم که به خاطر اون همیشه دارو مصرف میکنم. میخواستم بدونم الان که دارم به کانادا میام. برای آوردن داروم چه مدارکی نیاز هست؟ میتونم داروی سه ماهم رو بیارم؟

دوستان من تصمیم دارم وقتی مهاجرت کردم یک پت (احتمالا سگ) به سرپرستی بگیرم. به نظرتون همراه خودم از ایران بیارم یا اینکه کانادا که رسیدم و جاگیر شدم بعد برم دنبال گرفتن یه پت؟

یه اتفاقی برای یکی از دوستام توی ایران افتاده که خواستم با شما به اشتراک بذارم تا دیگه برای کسی اتفاق نیفته. دوستم برای مهاجرت از طریق work permit به فردی اعتماد میکنه که براش کار پیدا کنه و کارهاش رو انجام بده. بعد یه مدت یه ایمیل میاد به عنوان مجوز کار. ایشون هم خوشحال آماده میشه بیاد کانادا که متوجه میشه اصلا ورک پرمیت ایمیل نمیشه و در مرز کانادا برای فرد صادر میشه. به همین راحتی یک فرد چندمیلیون از ایشون کلاهبرداری کرده و در دسترس هم نیست. حواستون باشه به هر موسسه یا فردی اعتماد نکنید